De natuurherstelwet is aangenomen, dat hebben we nu wel meegekregen. Het is voor mij belangrijk dat mensen snappen wat er eigenlijk precies gebeurt als een wet wordt aangenomen. Want volgens mij realiseren we ons dat totaal niet.

De politiek is een circusarena, gebaseerd op drie zaken:
1. Het sociaal contract: een impliciete (!) afspraak tussen volk en soeverein (kan een vorst of ‘het algemeen belang’ zijn) dat er een gezagsrelatie bestaat tussen een hogere macht en de onderdanen, waarbij de hogere macht bevoegd is het volk ergens toe te dwingen onder dreiging van geweld (geweldsmonopolie) om orde aan te brengen én handhaven.
2. Machtsmiddelen: Wetgeving, financiering en geweldsmonopolie zijn de drie belangrijkste instrumenten in handen van de politiek, waarmee zij de samenleving in een bepaalde richting duwen.
3. Partijdigheid: politiek wordt niet bedreven door volksvertegenwoordigers, maar door partijvertegenwoordigers. Politieke partijen vechten met elkaar om wie de drie instrumenten in handen krijgen. ‘Samenwerking’ is expliciet niet de bedoeling, want het is tegenovergesteld aan de kernwaarde ‘partijdigheid’.

Wat het aannemen van élke wet inhoudt is dat er een meerderheid van partijen (min. 50%+1) is gefabriceerd die de macht heeft gekregen om iets vóór anderen te beslissen. Zij hebben dus feitelijk het geweldsmonopolie in handen om af te dwingen wat zíj́ denken dat goed is.

En de rest, de minderheid, mag dan z’n mond dichthouden. De tirannie van de verzonnen meerderheid óver de verzonnen minderheid.

Dat is wat dit betekent. Is het daarmee dan ‘slecht’? Ik ga nu hard zijn. Ja. Ongeacht alle beste bedoelingen, want die zitten heus wel achter deze wet, kan en mag het niet zo zijn dat de ene partij de andere ergens toe mag dwingen. Wat maakt dat we dit principieel OK vinden met elkaar?

Want wie heerst er nu eigenlijk in ons ‘systeem’? Dat is niet zozeer de vorst, de koning, maar ‘het algemeen belang’, vertegenwoordigd door de Wet: Rule by Law and Order. Onze eigen verzinsels heersen.

Rousseau nam aan dat deze ‘soeverein’, opgebouwd uit de onderdanen, daadwerkelijk ‘bestond’ en géén belang zou kunnen ontwikkelen dat in strijd is met de wil van die onderdanen.

Wat een grap. Wij weten wel beter.

Het idee dat een centraal gezag macht mag uitoefenen over anderen is een absurd en abject idee, waar we snel afscheid van moeten gaan nemen. Rousseau had een verwrongen beeld van hoe de samenleving werkt.

De gezagsverhouding uit het Sociaal Contract stamt uit de verlichting, was toen al tiranniek en is niet meer van deze tijd. Ik ben niet meer in staat me hierin te vinden. Plichten en rechten zijn niet langer in verhouding.

In The Lord of the Rings is de vraag dan ook niet: wie mag de Ring (of Power) dragen, maar: wie gaat ‘m vernietigen? Deze symboliek moeten we veel letterlijker gaan nemen.

In plaats daarvan staan allerlei partijvertegenwoordigers te juichen dat zij hun medemensen mogen gaan dwingen tot hún wil. En dát is tirannie. Altijd.Activate to view larger image,