Wie ben ik om iets te vinden van Israël en Palestina? Ik woon daar niet, ik ben er nog nooit geweest en ik zal er waarschijnlijk ook nooit naartoe gaan. En toch wordt er van ieder van ons verwacht een standpunt in te nemen. Voor wie ben je?

Ik ben niet voor de ene of de andere partij. Daar ben ik al jaren geleden mee gestopt. Ik ben enkel tegen de spelletjes die gespeeld worden. En iedereen die het conflict een beetje volgt, weet dat er spelletjes worden gespeeld.

Daarbij wordt enkel en alleen de aandacht gericht op de twee partijen in de boksring, maar niet op de organisator van het gevecht. Want die is er wel degelijk, maar volledig buiten beeld.

Daarom vind ik het belangrijk om de geschiedenis te kennen en te delen wat ik daaruit leer. En bij elk conflict tussen twee partijen is op dit niveau bijna altijd een derde partij betrokken.

Zo is een sleutel in het begrijpen van het conflict de Balfour verklaring uit het omslagjaar 1917 (https://lnkd.in/eJpZAWWg), die bar weinig mensen kennen.

De Nederlandse vertaling: “Zijne Majesteits Regering staat welwillend tegenover de vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor het Joodse volk, en zal haar beste krachten aanwenden de verwezenlijking van dit doel te bevorderen, waarbij het duidelijk moet zijn dat niets zal worden ondernomen dat de burgerlijke en godsdienstige rechten van niet-Joodse gemeenschappen in Palestina zou kunnen aantasten, of de rechten en de politieke status die Joden genieten in enig ander land.”

Hierin zie je dat de basis voor het hedendaagse conflict is gelegd.

Wat weinig mensen weten is dat deze verklaring komt van Groot Brittannië, dat het mandaat had verkregen over dat gebied door de opsplitsing van het Ottomaanse Rijk.

En zij gunden het Joodse volk een eigen staat, vooral omdat zij dit als een finale oplossing zagen voor het ‘Joodse probleem’ in hun eigen Imperium. Wat zich in Duitsland en Amerika ontvouwde rondom jodenhaat, stond daar ook te gebeuren. Waren zij er mooi vanaf, terwijl zij ook zelf verantwoordelijk waren voor dát probleem, maar dat is een ander verhaal.

Dus het conflict heeft zijn wortels in Groot-Brittanië, dat zijn last heeft verlegd naar Palestina en daarna de handen er vanaf heeft getrokken. Ze hebben de last verlegd. Maar deze derde partij in het conflict, de organisator en katalysator ervan, blijft volledig buiten beeld in het huidige, voortslepende conflict.

Dus het is niet alleen een conflict tussen een Moslimstaat en een Joodse staat, maar ook een Christelijke staat is speler. En die doet alsof zijn neus bloedt.

Brengt ons dit dichter bij een oplossing? Dat weet ik niet, maar het oplossen van een probleem begint altijd met het begrijpen ervan.

En wellicht kan de zin “niets zal worden ondernomen dat de burgerlijke en godsdienstige rechten van niet-Joodse gemeenschappen in Palestina zou kunnen aantasten” het verschil maken, door terug naar de bron ervan te gaan.

Stop de spelletjes.