Gisteren en vandaag is koning Felipe VI in Nederland op ‘staatsbezoek’. Dit lijkt een puur ceremonieel gebeuren, maar er zit veel meer achter. Het is tekenend voor deze tijd waar wij in leven.
Want we denken allemaal dat we zo modern zijn, zoveel progressie hebben geboekt, maar ondertussen zitten we nog altijd opgescheept met dezelfde, eeuwenoude bestuursvorm. Het ancien regime. Hooguit met wat aanpassingen en toevoegingen. Er is de afgelopen duizend jaar in wezen niets veranderd.
Want wie is Felipe VI? Dat is de troonopvolger van een andere Felipe. Filips de tweede. De Ko-ho-honing van Hispanje, zoon van Karel V, van het Heilige Roomse Rijk (het Eerste Rijk). Het enig verschil is dat die van het Huis Habsburg was en de huidige van Bourbon. Maar in wezen maakt het niet heel veel uit. Willem-Alexander is zogezegd van het huis Nassau.
Als je onderzoekt wie aan de touwtjes trekken, dan zijn dit nog altijd dezelfde, oude families. Of beter gezegd: de huizen. Want hun erfnaam nemen zij veel serieuzer. Er zijn dan ook genoeg voorbeelden van plotselinge ‘erfgenamen’ die opdoken toen de koning plots was gestorven. Of Juliana en Bernhard die niet móchten scheiden. Het koninkrijk zou vallen.
Het is gebaseerd op het privilege van erfrecht. En dus op eigendom. Eigendom is anders dan bezit en gaat over wat je kan toe-eigenen met macht. Bezit is dat wat jou persoonlijk toebehoort. Maar van deze Huizen kun je niet zeggen dat een land hen persoonlijk toebehoort. Nee, dat kan alleen door aan te nemen dat dit zo is. Bijv. door het land te herverdelen tijdens het Congres van Wenen (1815).
We leven in een zoveelste reïncarnatie van het oude feodale stelsel van omhooggevallen boeren die zichzelf ‘landheren’ noemen. Met hun ‘heerlijkheden’ en ‘heerschappij’ om te ‘overheersen’. En met de staat, het recht en de Heer aan hun zijde, zo zeggen zij.
De ‘Rule based world order’ noemen ze dat. Een neo-feodaal stelsel, waarbij dezelfde poppetjes aan de touwtjes trekken. Alleen iets minder direct. In Nederland is de grondwet ook niet de hoogste autoriteit, wist je dat? Het hoogste statuut is het ‘Statuut van het Koninkrijk’. Daar moet elk tweede kamerlid trouw aan zweren voor installatie.
De volkeren hebben de afgelopen eeuwen veel macht teruggewonnen, bijv. met verkiezingen, maar de vorsten hebben één groot voordeel. Ze denken aan de lange termijn, al was het maar om hun koninkrijkjes in stand te kunnen houden. En zo kunnen ze gebruik maken van geduld. Iets waar de massa meer moeite mee heeft.
Je merkt nu aan alle kanten dat het volk weer morrelt. Het is het beu is dat het allemaal zo loopt. En het wordt tijd dat de vorsten weer wat verder teruggedrongen worden. En dan heb ik het niet over een republiek, want dat is meer van hetzelfde. Ik heb het over eigen verantwoordelijkheid. Gewoon kleinschalig organiseren, zonder bemoeienis van elke ‘boven’. En dan kunnen we van daaruit rustig gaan opschalen, zonder revoluties.
En dan worden die landheren vanzelf overbodig.
Geef een reactie