Immigratie: moderne mensenhandel

Het is niet vreemd dat immigratie steeds zo’n enorm verkiezingsthema is. Je kunt het namelijk niet terugbrengen tot een simpel ‘voor’ of ’tegen’, want er zit meer achter. En het is niet ‘rechts’.

Laten we teruggaan naar de tijd van de slavernij. Het waren toen niet de gemeenschappen zelf die slaven kochten, maar de plantagehouders, de bezittende klasse. Zij hadden er profijt van. Echter, toen de slavernij werd afgeschaft, moesten de lokale gemeenschappen hier wél mee dealen.

Zij hebben niet de lusten, wél de lasten. En de bedenkers ervan hebben wél de lusten, maar niet de lasten, omdat zij deze immigranten nooit ontmoeten in hun bubbel.

Hetzelfde geldt voor vroegere en huidige immigratie. Het is enkel voordelig voor de lokale gemeenschap, omdat zij bepaalde rotklusjes niet meer hoeven te doen. Maar er komen veel andere problemen voor terug.

Het punt is: de gemeenschappen zelf hebben er nooit een zegje in gehad. Het is vóór deze gemeenschappen besloten door hun ‘verkozen vertegenwoordigers’, waar ik, zoals bekend, nogal kritisch over denk.

De immigratie is voor het grootste deel economisch van aard en het aantal vluchtelingen is relatief beperkt. Maar ook daarvan kun je je afvragen waarom mensen uit verre landen in het verre Nederland moeten worden opgevangen. Ik zou het persoonlijk heel vreemd vinden als ik in oorlogstijd op een ander continent zou worden opgevangen.

Oftewel, er zitten heel andere spelletjes achter, die niet open en eerlijk worden gedeeld. En ik denk dat mensen die kritisch zijn op immigratie eigenlijk híér kritisch op zijn, op het spel, maar niet op de immigranten zelf.

Mensen doen namelijk niets liever dan andere mensen helpen en willen graag veranderen, maar willen niet veranderd wórden. Mensen zijn tolerant, totdat de rek eruit is.

Maar deze moderne mensenhandel mogen we geen ‘slavernij’ meer noemen, want die is zogenaamd ‘afgeschaft’. Daarom noem ik het ‘vrije slavernij’, waarin je vrij bent om jouw meester te kiezen. Maar je bent en blijft een (loon)slaaf, want je bent afhankelijk en iemand anders blijft bepalen wat je wel of niet moet doen.

Dat geldt voor de (Europese) (arbeids)immigrant, die door allerlei hoepeltjes moet springen om loonwerk te mogen doen, maar ook autochtonen en allochtonen die afhankelijk zijn van loonarbeid, en dus van een werkgever, om rond te kunnen komen.

Ook dat is verkapte dwangarbeid of ‘vrije slavernij’, waardoor er effectief met mensen wordt gehandeld op een wereldmarkt. Maar nu is het ‘legaal’, net zoals slavernij dat óók ooit was. En dat is geen ‘vrije’ marktwerking, maar marktmanipulatie.

Het wordt tijd dat we dit volgende niveau van vrije slavernij ook gaan afschaffen, want ook dit is een schandvlek, die niet goed te praten is.

En als we dan eindelijk allemaal vrij zijn, kunnen we met álle mensen die zich in onze gemeenschap bevinden iets moois opbouwen, want ook die ‘nieuwe mensen’ horen er inmiddels gewoon bij. En dat zal iedere immigratiekritische medemens beamen.


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *